توصیف بیماری:
سندرم تریچر کالینز (Treacher Collins syndrome) اختلالی است که تکامل استخوان ها و دیگر بافت های صورت را تحت تاثیر قرار می دهد. علایم این بیماری بسیار متنوع است و از حالت های خفیف تا بسیار شدید طبقه بندی می شوند. استخوان های صورت به خصوص استخوان های گونه در بیشتر افراد مبتلا، رشد نیافته است. همچنین در این افراد استخوان فک و چانه بسیار کوچک (micrognathia) می باشد. علاوه بر این، بعضی از مبتلایان هنگام تولد دارای شکافی در سقف دهان به نام cleft palate می باشند. در موارد شدید، ممکن است عدم رشد کافی استخوان های صورت مسیر تنفسی نوزاد را تحت تاثیر قرار داده و باعث ایجاد مشکلات تنفسی حاد شود.
حالت چشم ها در اغلب مبتلایان به سندروم تریچر کالینز، کشیده به سمت پایین می باشد (slant downward). همچنین در این افراد مژه ها کم پشت و پراکنده (sparse eyelashes) است و در پلک های پایینی شکافی وجود دارد که eyelid coloboma نامیده می شود. بعضی از مبتلایان دچار سایر اختلالات چشم هستند که این اختلالات می تواند منجر به نابینایی شود. علاوه بر این، سندروم تریچر کالینز با فقدان، اندازه کوچک و یا شکل گیری غیرطبیعی گوش ها مشخص می شود. در حدود نیمی از افراد مبتلا، ناشنوایی در اثر اختلال در سه استخوان کوچک انتقال دهنده اصوات در گوش میانی و یا عدم رشد کانال گوش ایجاد می شود. مبتلایان به سندرم تریچر کالینز از هوش عادی برخوردارند.
شیوع:
تقریبا از هر 50.000، یک نفر به سندرم تریچر کالینز مبتلا می باشد.
تغییرات ژنتیکی:
جهش در ژن های TCOF1، POLR1C و POLR1D می تواند باعث ایجاد سندرم تریچر کالینز شود. جهش در ژن TCOF1 شایع ترین دلیل این اختلال است و در حدود 81 تا 93 درصد از همه موارد را شامل می شود. جهش در ژن های POLR1C و POLR1D عامل ایجاد 2 درصد موارد می باشد. در مبتلایان فاقد جهش های شناخته شده در یکی از این ژن ها، علت ژنتیکی این وضعیت نامشخص است.
به نظر می رسد همه پروتیین های تولید شده توسط ژن هایTCOF1، POLR1C و POLR1D نقش مهمی در رشد اولیه استخوان ها و سایر بافت های صورت دارند. این پروتیین ها در تولید مولکولی به نام ribosomal RNA و یا rRNA موثر می باشند. rRNA از نظر شیمیایی بسیار شبیه به DNA است. ribosomal RNA به گرداوری واحدهای سازنده پروتیین (آمینو اسید- amino acids) و ساخت پروتیینهای جدید کمک می کند که این فرایند برای عملکرد طبیعی و بقای سلول ها ضروری است. جهش در ژن هایTCOF1 ،POLR1C و POLR1D سبب کاهش تولید rRNA می شود. محققان گمان می کنند کاهش مقدار rRNA باعث آغاز خود تخریبی (apoptosis) سلول های خاص مرتبط با رشد استخوان ها و بافت های صورت می شود. مرگ غیر طبیعی سلولی می تواند باعث ایجاد مشکلات خاصی در رشد و تکامل صورت در سندرم تریچر کالینز شود. با این حال علت تاثیر کاهش rRNA فقط بر روی رشد و تکامل صورت، نامشخص است.
ژن ها:
TCOF1 ,POLR1C ,POLR1D
الگوی وراثتی:
هنگامی که سندرم تریچر کالینز در اثر جهش در ژن هایTCOF1 و POLR1D ایجاد شود، دارای الگوی وراثتی اتوزومال غالب می باشد. در این الگوی وراثتی یک نسخه از ژن جهش یافته درهر سلول برای ایجاد بیماری کافی است. حدود ۶۰ درصد این موارد در اثر جهش های جدید و در افراد فاقد سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری، ایجاد می شود. در باقی موارد اتوزومال غالب، فرد مبتلا به سندروم تریچر کالینز ژن تغییر یافته را از والد مبتلا به ارث می برد.
هنگامی که سندرم تریچر کالینز در اثر جهش در ژن POLR1C ایجاد شود، دارای الگوی وراثتی اتوزومال مغلوب می باشد. در این الگوی وراثتی، هر دو نسخه ژن در هر سلول جهش را دارند. هر یک از والدین فردی مبتلا به یک بیماری اتوزومال مغلوب، یک نسخه از ژن جهش یافته را دارند اما معمولا نشانه ها و علایم بیماری را بروز نمی دهند.
نام های دیگر بیماری:
Franceschetti-Zwahlen-Klein syndrome
mandibulofacial dysostosis (MFD1)
Treacher Collins-Franceschetti syndrome
zygoauromandibular dysplasi
ثبت ديدگاه