نیاز ها و روشهای نگهداری و مراقبت از نوزاد مبتلا به سندروم داون

نوزاد مبتلا به سندرم داون: نیاز ها و روشهای نگهداری و مراقبت

با کپی اضافی از کروموزوم 21 متولد نوزاد مبتلا به سندروم داون متولد می شود.این بیماری از بدو تولد تشخیص داده می شود. همچنین با آزمایش ژنتیکی می توان آن را در دوران بارداری تشخیص داد.

سندرم داون باعث برخی ناتوانی های جسمی و فکری شده و بیشتر اوقات ، در سطح متوسطی قرار دارد. اگر نوزاد مبتلا به سندرم داون دارید ، باید مانند هر نوزاد دیگری از او مراقبت کنید ، با او صحبت کنید ، با او بازی کنید و به او ابراز محبت کنید.

مسیر پیشرفت

از بسیاری جهات ، نوزاد مبتلا به سندرم داون بسیار شبیه نوزادان دیگر است . آنها حالات و عواطف یکسانی دارند ، دوست دارند چیزهای جدید یاد بگیرند ، بازی کنند و از زندگی لذت ببرند. شما می توانید با ایجاد هرچه بیشتر شانس انجام این کارها ، به کودک خود کمک کنید تا رشد کند. برای کودک خود آواز بخوانید و مانند هر کودک دیگری با او بازی کنید. به کودک خود کمک کنید تا تجربه های مثبتی با افراد و مکان های جدید داشته باشد.

هر نوزادی که با سندرم داون متولد شود متفاوت از دیگری است. هم زمان با این که نوزاد شما بزرگتر می شود ، باید توجه ویژه ای به رشد جسمی و فکری او داشته باشید. کودک شما همچنین ممکن است مشکلاتی در سلامت بدن خود داشته باشد که در آن صورت نیاز به مراقبت بیشتری دارد. همه نوزادانی که با سندرم داون متولد می شوند دارای بیماری های جسمی نیستند همچنین همه نوزادان مشکلات بهداشتی یکسانی نیز نخواهند داشت.

مسائل مربوط به تغذیه

یادگیری مکیدن شیر از بطری یا سینه مادر ممکن است یادگیری زمان بری برای کودک شما باشد . تغذیه از شیر مادر، برای همه نوزادان از جمله نوزاد مبتلا به سندرم داون مفید است. پزشک ، پرستار ، متخصص تغذیه یا مادر دیگری که نوزادی مبتلا به سندرم داون دارد می تواند نکات و آموزش های ویژه ای به شما ارائه دهد.

مشکلات قلبی

برخی از مشکلات قلبی نیاز به جراحی در سال اول دارند. مشکلات دیگر با گذشت زمان خود اصلاح می شوند. اگر کودک شما از نظر قلبی مشکل دارد ، پزشک شما را به یک متخصص قلب و عروق ارجاع می دهد. وی تا زمانی که مشکل برطرف نشود سلامت قلب کودک شما را کنترل می کند.

مشکلات شنوایی

بعضی از نوزادان کم شنوایی دارند. نوزادانی که به سندرم داون مبتلا هستند دارای لوله های استاش کوچکتر (بخشی از گوش داخلی) هستند. این بخش باعث تجمع مایع می شود. پزشک شما برای بهبود شرایط ، لوله هایی را با جراحی وارد بدن نوزاد می کند.

برخی از نوزادان آسیب عصبی دائمی دارند. این می تواند باعث کاهش شنوایی دائمی شود. سمعک ها اغلب به کودک شما کمک می کنند تا بشنود. بدون درمان ، کاهش شنوایی می تواند بر رشد گفتار کودک شما تأثیر نیز بگذارد.

مشکلات بینایی

این ممکن است شامل آب مروارید یا سایر مشکلات چشم باشد که نیاز به استفاده از عینک دارند.
و مشکلات دیگری که امکان به وجود آمدن آنها بسیار کمتر است:

انسداد روده در بدو تولد که نیاز به جراحی دارد.
دررفتگی لگن
بیماری تیرویید
(این بیماری زمانی به وجود می آید که سلول های قرمز خون نمی توانند اکسیژن کافی را به بدن منتقل کنند.)
کمبود آهن
(این بیماری کم خونی است که در آن سلول های قرمز خون آهن کافی ندارند.)
سرطان خون در دوران نوزادی

نقاط عطف رشد

کودک شما به همان مراحل عطف رشد کودکان نو پای دیگر خواهد رسید. با این حال ، او زمان بیشتری نیاز دارد. مداخله زودهنگام درمان های فیزیکی و کار درمانی می تواند به رشد کودکانی که سندرم داون دارند کمک کند.

مهارت های حرکتی (خزیدن ، راه رفتن ، تغذیه ، لباس پوشیدن ، دست خط).
مهارت های زبانی (گفتگو و رشد واژگان).
مهارت های اجتماعی (اولویت بندی، اشتراک گذاری ، تماس چشمی ، آداب و روش تعاملات اجتماعی).
مهارت های دانشگاهی (خواندن زود هنگام ، شمارش).
کودک شما هرچه زودتر درمان را شروع کند ، رشد و موفقیت بهتری در زندگی خواهد داشت.

هنگامی که برای اولین بار متوجه می شوید که کودک شما مبتلا به سندرم داون است ، ممکن است احساس ناامیدی ، غم ، عصبانیت ، ترس و نگرانی از آینده داشته باشید.تمامی این احساسات طبیعی هستند.

صحبت با والدین دیگر کودکانی که سندرم داون دارند می تواند مفید باشد. آنها می دانند چه احساسی دارید. همچنین می توانید با پزشک خانواده خود صحبت کنید یا از یک گروه پشتیبانی کمک بگیرید. این منابع به شما امکان می دهند احساسات خود را به اشتراک بگذارید و اطلاعات بیشتری در مورد نوزاد مبتلا به سندرم داون خود ،کسب کنید.

برنامه ریزی و اهداف مراقبت پرستاری

اهداف عمده برای نوزاد مبتلا به سندرم داون عبارتند از:

کمک به کودک جهت تصحیح و پیشرف حرکت فیزیکی
کودک قادر خواهد بود روشی را برای برقراری ارتباط پیدا کندکه در آن می توان نیازها را بیان کرد.

مداخلات پرستاری

مداخلات پرستاری عبارتند از:

تغذیه مناسب با شرایط نوزاد مبتلا به سندرم داون را فراهم کنید. توانایی بلعیدن کودک را ارزیابی کنید ، اطلاعاتی در مورد روش مناسب دادن غذا از مشاوره تغذیه ای مناسب دریافت کنید. مشاوره و مراجعه به پزشک به طور مرتب یک امر ضروری است. والدین باید مرتباً شنوایی و بینایی کودک خود را بررسی کنند.

شیردهی به نوزاد مبتلا به سندرم داون

روزها و هفته های اول شیردهی زمانی است که شما و کودکتان می توانید یکدیگر را بشناسید و با هم نحوه شیردهی مناسب خود را بیابید. هنگامی که کودک خود را بهتر می شناسید ، ممکن است دریابید که برخی از ویژگی های جسمی خاص نوزادان مبتلا به سندرم داون وجود دارد که ممکن است در روند شیردهی مادر تأثیر بگذارد. البته ، هر نوزادی منحصر به فرد است بنابراین ممکن است با همه چالش های ذکر شده روبرو نشوید.

زمان شیردهی

شاید نتوانید تشخیص دهید که کودک شما چه زمانی گرسنه است. نوزادان تازه متولد شده با سندرم داون در صورت وجود علائم تغذیه ای، ممکن است نشانه های بسیار ظریفی به عنوان اعلام گرسنگی از خود بروز دهند. در ابتدا سعی کنید هر 2 ساعت یک بار شیردهی را انجام دهید .

به دلیل ضعف عضلانی ، کودک شما در حین تغذیه به حمایت بیشتری نسبت به سایر کودکان نیاز دارد. ممکن است مجبور شوید موقعیت های مختلف شیردهی را امتحان کنید تا زمانی که احساس راحتی کنید و اطمینان حاصل کنید که می توانید بدن ، سر و فک کودک خود را به خوبی نگه دارید.

به عنوان والدین یک نوزاد مبتلا به سندرم دان باید بدانید که کودک شما ممکن است در زمان شیردهی توسط مادر دچار مشکل شود. وقتی سعی در مکیدن ، بلعیدن شیر و نفس کشیدن به طور همزمان دارد ممکن است احساس خفگی کند و در اعتراض به این حالت گریه کند. شیردهی در حالت ایستاده ممکن است این کار را آسان تر کند.

توجه داشته باشید که نوزادان با عضلات ضعیف می توانند به سرعت در هنگام شیر خوردن خسته شوند. اگر کودک شما به خواب می رود ، سعی کنید او را از خواب بیدار کرده و تا آنجا که ممکن است به مکیدن سینه تشویقش کنید. اگر سریع خسته شد ، سعی کنید تعداد وعده های شیر را بیشتر کنید اما برای مدت زمان کوتاهتر.

آزمایشگاه ژنتیک پزشکی دکتر خالقیان